Dawne rządy i rewolucja - Alexis de Tocqueville

Autor: Alexis de Tocqueville
Tytuł: Dawne rządy i rewolucja
Oprawa: Miękka
Format: 14,50 x 20,50
Ilość stron: 152
ISBN 978-83-8064-205-8
EAN: 9788380642058

REPRINT. Alexis Henri Charles Clérelde, wicehrabia de Tocqueville (1805-1859) – francuski myśliciel polityczny, socjolog, polityk, Minister spraw zagranicznych II Republiki. Był jednym z najważniejszych myślicieli w XIX wieku ze względu na stworzenie hasła liberalnej demokracji. Uważał on, iż demokracja nie jest szkodliwa tylko wówczas, gdy nie zagraża wolności i autonomii jednostki. W dziele Dawny ustrój i rewolucja, na przykładzie rewolucji francuskiej postawił tezę, że rewolucja stanowi zawsze kontynuację obalanego ustroju oraz, że wybucha nie w momencie najgłębszego kryzysu, ale kiedy sytuacja poprawia się wolniej niż oczekuje tego społeczeństwo. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Alexis_de_Tocqueville)

Spis treści:

Przedmowa tłumacza
Księga pierwsza
I. Sprzeczne sądy o Rewolucji w chwili jej powstania
II. Ostatecznym celem Rewolucji nie było zniesienie władzy religijnej a osłabienie politycznej
III. Dlaczego Rewolucja francuska przypominała przewroty religijne?
IV. Cała niemal Europa miała jednakowe instytucje; jak one wszędzie upadły
V. Co uczyniła Rewolucja?
Księga druga
I. Dlaczego prawa feudalne zostały znienawidzone przez lud francuski
II. Centralizacja administracyjna jest dziełem dawnych rządów, nie zaś Rewolucji lub cesarstwa
III. Tak zwana opieka rządowa jest wytworem dawnych rządów
IV. Sprawiedliwość administracyjna i wyjęcie urzędników z pod sądu były instytucjami przedrewolucyjnymi
V. Jak mogła centralizacja ogarnąć dawne władz
VI. O zwyczajach administracyjnych za dawnych rządów
VII. Już przed Rewolucją Paryż miał przewagę nad prowincjami i wchłaniał całość państwa jak nigdzie w Europie
VIII. Francja stała się krajem, którego mieszkańcy byli najbardziej podobnymi do siebie
IX. Ludzie tak podobni do siebie dzielili się na drobne gromadki, obce i obojętne dla siebie
X. Jakim sposobem zniesienie wolności politycznej i rozdział klas wytworzyły prawie wszystkie choroby społeczne, które zburzyły dawny ustrój
XI. O wolności szczególnej, która spotykała się za dawnych rządów, i o jej wpływie na Rewolucję
XII. Nie zważając na postęp cywilizacji, położenie włościanina we Francji gorsze było w XVIII wieku niż w XIII
Księga trzecia
I. Około połowy XVIII wieku literaci stali się głównymi mężami stanu we Francji i jakie stąd wynikły następstwa
II. Jakim sposobem niewiara mogła stać się ogólną i przeważną namiętnością Francuzów w XVII wieku i jaki wpływ wywarło to na Rewolucję?
III. Francuzi dążyli do reform wprzód niż do swobód
IV. Że panowanie Ludwika XIV należało do najszczęśliwszych okresów dawnej monarchii i w jaki sposób okoliczność ta przyśpieszyła Rewolucję?
V. Jak doprowadzono lud do powstania, chcąc ulżyć jego położeniu?
VI. O pewnych sposobach, któremi rząd zakończył wychowanie rewolucyjne ludu
VII. Rewolucję polityczną poprzedził doniosły przewrót administracyjny i jakie to miało następstwa
VIII. Wszystko poprzednie doprowadziło samo przez się do Rewolucji