Historia Niemiec w latach 843-1137. Część 1. Otton II. Król Niemiec i cesarz - Grzegorz Kazimierz Walkowski

Autor: Grzegorz Kazimierz Walkowski

Tytuł: Historia Niemiec w latach 843-1137. Część 1. Otton II. Król Niemiec i cesarz

Wydawnictwo: BOGART S.A.

Oprawa: twarda z obwolutą

Rok wydania: 2018

Format: B5

Ilość stron: 714

ISBN: 978-83-938709-3-6

EAN: 9788393870936

Prezentowana część pierwsza monografii Historia Niemiec w latach 843-1137 obejmuje dzieje tego królestwa i jego supremacji w Europie środkowej i południowej do końca panowania dynastii Ludolfingów. Jako opisująca tak rozległy okres historyczny nie może uchylić się od ukazania wydarzeń wcześniejszych, które wywarły wpływ na bieg historii w przedmiotowym zakresie. Z tego powodu, jak również z przyczyny wniosków wyciągniętych przez historiografię europejską z  poszczególnych faz tworzenia Rzeszy rozumianej jako Święte Cesarstwo Rzymskie, w powiązaniu z ewolucją terytorialno-dynastyczno-ustrojową Rzeszy Franków stworzonej przez Pepina Krótkiego i jego syna Karola Wielkiego, musi zostać choćby w najogólniejszych zarysach przedstawiona tej, frankońskiej Rzeszy historia, wraz z wskazaniem najważniejszych etapów przemian ustrojowych.
Osobną kwestią jest wskazanie cezury pozwalającej na traktowanie królestwa Niemiec, jeszcze pod władztwem Karolingów, jako odrębnego bytu państwowego. Za taki moment uznany został w niniejszej pracy rok 843, w którym na mocy traktatu z Verdun, dokonano najważniejszego i nieodwracalnego, jak się okazało, podziału Rzeszy Franków. Dla wskazania chwili powstania cesarskiej Rzeszy niemieckiej, w grę nie może wchodzić rok 800 - data koronacji Karola Wielkiego na cesarza Rzymian i Franków, bo choć za życia tego władcy zostało wprawdzie odtworzone cesarstwo zachodnie, jednak na pewno jego państwo było organizmem jednolitym personalnie i dopiero z niego wyodrębniły się poszczególne państwa Europy, w tym Niemcy, kraj zdominowany przez Franków zwanych wschodnimi.
Opis dziejów tego królestwa, którego władcy z dynastii Ottonidów stanęli na czele zachodniego cesarstwa, a które przyjęło na siebie rolę hegemona w sprawowaniu władzy pośród tutejszych chrześcijan, z czasem będąc zmuszonym do akceptacji ideologii państw narodowych, stanowi przedmiot poznawczy bieżącej monografii.
Praca niniejsza stara się zaprezentować na gruncie polskim opisywany okres historyczny widziany z perspektywy królestwa Niemiec, przede wszystkim w oparciu o warstwę faktograficzną. Przy tej okazji przybliżone są przede wszystkim niemieckie zagadnienia ustrojowe, co powoduje, że historia Kościoła rzymskiego zostaje im podporządkowana w sposobie narracji.
Jako monografia napisana z punktu widzenia dorobku kulturowego Europy środkowo-wschodniej niejednokrotnie zderza się ona koncepcyjnie z poglądami wypracowanymi przez naukę historii o etiologii zachodnioeuropejskiej i dzięki temu wnieść może nowe spojrzenie na historię ówczesnej Europy.